Οι μαθητές της Δ΄τάξης, το σχολικό έτος 2018-19, έχοντας ήδη έρθει σε επαφή με τα επαγγέλματα που δεν υπάρχουν πια, στο πλαίσιο του προγράμματος Erasmus+ KA2 με θέμα την “Ιδεατή πόλη”, ψάχνουν να ανακαλύψουν τα παιχνίδια του παρελθόντος.

Ρωτάνε γονείς, παππούδες, γιαγιάδες, άτομα παλαιότερων γενεών “ Εσείς τι παιχνίδια παίζατε;” . Πόσα άραγε εξακολουθούν και παίζονται ακόμα και πόσα από αυτά χαθήκανε στο πέρασμα των χρόνων και αντικαταστάθηκαν από τα ηλεκτρονικά και τις εικονικές πλατείες; Πού είναι οι αλάνες; Τα παιδιά με τα ποδήλατα στους δρόμους. Ευκαιρία λοιπόν να θυμηθούν οι παλαιοί και να μάθουν οι νέοι.

Κίνητρο μας έδωσε ένας σπουδαίος Έλληνας ζωγράφος και χαράκτης, ο Κώστας Γραμματόπουλος, γνωστός για τις εικονογραφήσεις ελληνικών περιοδικών και βιβλίων. Στο μυαλό μας είναι πάντα τα δύο αλφαβητάρια της Ά δημοτικού που εικονογράφησε το 1949 και 1955. Πρόθεσή του ήταν το βιβλίο να αγγίξει τα παιδιά. Η Λόλα, ο Μίμης, η σβούρα, το αλογάκι κ.λ.π.

Μάθαμε για τον κλάδο της χαρακτικής, είδαμε μήτρες ξυλογραφίας και μάθαμε τη διαδικασία τυπώματός τους, γνωρίσαμε τις πούντες, το εργαλείο χάραξης πάνω σε μέταλλο και τσίγκο.

Γνωρίσαμε το έργο της Ράνιας Γριμάλδη – Κορομηλά, μαθήτρια του Κώστα Γραμματόπουλου, συζητήσαμε και είδαμε τα έργα της από τη συμμετοχής της στην έκθεση “Παιχνίδι χωρίς σύνορα”. Φανταστήκαμε τους γονείς μας να παίζουν στις αλάνες και δημιουργήσαμε τα δικά μας παιχνίδια.